Hiçbir şeye üzülemeyecekmiş gibi hissediyorum. Sanki duygularım ölmüş gibi. Ot gibi. Yaptığım her eylem boş, dinlediğim şarkılardaki sözler anlamsız ve etrafımdaki insanların hepsi amaçsız. Kötü desen değilim. Çok daha kötüsünü de yaşamıştım. İyiyim diyemeyecek kadar da durgun..
Güven kırılmasının yaşattığı şok mu insanı bu hale getiriyor, yoksa gerçekten de her şeyin anlamsızlaşması olağan bir durum mu? Bilmiyorum. Bilmek bile istemiyorum. Kendimle konuşmam şizofren olduğumu göstermez. Söyleyecek onca şey, yazacak onca kelime var. Neyse.
Güven... Ama ona buna değil. Kendine güven ve inan. Çok uzağa değil kalbinin içine bak. Ve ona güven. Sana en yakın en sıcak en canlı olana güven. Ya da hepsini unut sadece kendine güven. Ve tünelin ucundaki ışığı gör. Yoksa gidemezsin yürüyemezsin. her adım yakar canını, her düşüş daha da ağlatır seni. Yorulursun. çok yorulursun ama dinlenemezsin.
YanıtlaSilMüsade etmezler dinlenmene. Ve anlarsın yalnız olduğunu. herkesin kendi yolundan gittiğini "o an" anlarsın. Yapman gereken kendi yolunu sağlam bitirmendir. Emin ol biter. iyi yada kötü. mutlu yada hüzünlü. mutlaka biter. önemli olanı sen daha iyi biliyorsun. Sadece bak ve gör. Ne gördüğünü hisset içinde. Kalbinden geçir. Ve gülümse. İlk kahve yudumundan aldığın zevk gibi...
YanıtlaSilhttp://www.youtube.com/watch?v=mMNUF2lxwKg
YanıtlaSilhttp://www.youtube.com/watch?v=22lVr2II7as
http://www.youtube.com/watch?v=vBfECDhFnZI
kendine çok az zaman ayır ve keyfini çıkar...
Işıklar asla kaybolmaz. Doğru yok yanlış yok sil bunu kafandan. Sadece mutlu olmak var gülümsemek var yaşamak var. Aldığın her nefesin değerini her hücrende hissetmek var. Yürüyebilirsin. Sadece görmelisin. Ayırt etmelisin. Herkesin yolu farklı ama sana o yolda destek verecek nesne yada kişi her neyse onun için uğraşmalısın. niye yaşıyoruz niye ? her gün yaşam için savaşıyorum. Elindekilerini kıymetini bil. Ve ne istiyorsan git ve al...
YanıtlaSilYolunda gitmiyorsa hiçbir şey nasıl mutlu olunur ki? Neyse bunu sormadım farzet. Yolunda gitmese de çoğu şey yaşamıyor değilim ki tabii ki hayatımı yaşıyorum ve her gün şükrediyorum sahip olduklarıma. İstediklerim her ne kadar bir insanınkinin ötesinde olmasa da, tümleşmiyorlar. Çözüm ararken birde bakmışım kaybolmuşum. Bende bazen karanlığa bırakıyorum kendimi. Bazen koşuyorum kendimi bulduğum ritmde. Yaşamak için çok fazla nedenimiz var ve her şeye rağmen savaşmalıyız çabalamalıyız uğraşmalıyız tıpkı bana öğrettiğin gibi. O kadar da umutsuz vaka değilim bence. ''Bir şeyi istiyorsan peşini bırakma git ve al, o kadar'' diyorsun yani...
YanıtlaSilNe ile bütün haline getirmek istiyorsun peki? Ne kadarı sana yeterli? O zaman tamamen yapamayacaklarsa bile insanların ( ki bu insanlar senin seçtiklerin olmalı) sana yardım etmesine izin vermelisin. Bir ışık istiyorsun. Seni ilerletecek güç verecek umut olacak bir ışık istiyorsun. Hiç bir zaman tam olmaz, eksik kalır. aklın kalır kalbin kalır hayallerin kalır. Olduğu kadarıyla mutlu ol demek değil bu hep daha fazlasını iste. elinden kaldığını kadarını al ama uğraş iste. Ki yarın geldiğinde pişman olma. Bu anonim sadece bir farkındalık oluşturmak peşinde hayatında. Gözlerini açmak ve savaşmak, mutlu olmak, gülümsemek, koşmak için çok neden olduğunu tekrar tekrar hatırlatmak peşinde. Bunların hepsini sen zaten biliyorsun sadece hatırlatma yapıyorum. Ufak bir hatırlatma... ( Not: Hayallerini peşinden koş, bir gün mutlaka yorulacaklar. Paul Auster)
YanıtlaSilElim kolum bağlı hiçbir şey yapamıyorum. Sadece kaybettiğim herkesi, her şeyi hep arıyorum. Kayıplara bir türlü alışamıyorum. Hep bir eksiklik hissediyorum, yaşıyorum ama eksik yaşıyorum.Mutlu olurken bile bir şeyler eksik kalıyor. Kendimi duvarlarım var diye iyi 'kandırdım' sanırım. O günden sonra kimse ulaşamadı ötesine. Tüm duygular duvarın arkasında kaldı. Bu yüzden ne yardım edebildiler ne de beni üzebildiler. Şimdi sen o duvarı aralıyorsun. Eskisi gibi olmaya başladım biliyor musun. Bugün çook uzun zaman sonra harika bir gün yaşadım mutluydum hissettim içimde o duyguyu. Seninle konuşmak, kahvenin ilk yudumu gibi. Öyle huzur verici. Ben çabuk unuturum. Bu yüzden bana tekrar tekrar hatırlatmalısın.
YanıtlaSilarıyorum. özlüyorum. Tam normal giderken her şey öylesine ufak bir şey çıkıyor ki karşıma. Hatırlıyorum. Canımın yandığını, Başımın arka tarafından başlayıp kalbime kadar gelen bir ağrıyı hissediyorum. Nefesimi kesiyor. Ama biliyorum artık yoklar ve derin nefes alıyorum 1-2 dk. Yüzümü yıkıyorum. Bugün hala nefes aldığım için, acılarımdan dolayı büyüdüğümü bildiğim için, gülebildiğim için, insanlara hala ,çok şükür, yardım edebilecek durumda olduğum için mutlu oluyorum gülümsüyorum. Dünden çıkamazsan elimden geleni yaparım, öğretmeye çalışırım (sanki kendim çıktım da) en azından denerim. Ama her şey sende bitiyor. Her nokta her ayrıntı kalbinin içinde bitiyor. Sen istersen eğer olur. ama onlarla yaşamayı öğrenmeli ve sana yaşamı hatırlattığı için mutlu olmalısın. Bunu dene belki dünya daha yaşanır hale gelir senin için. Ben hatırlatmayı unutabilirim. Sen bana yazacağın zamanı bilirsin. Ben yanında olmaya çalışırım. (( Not: Gecenin 5'ine kadar oturursan aklına her türlü şey gelir. Yat erken kalk erken oh mis. Çık dışarı, nefes al. Biraz gülümse... Sonra otur ders çalış :/ ))
YanıtlaSilUnutamıyorum. Tamam bu kez her şey yolunda dediğim anda en başa dönüyorum. Her adımda, radyoda çalan şarkılarda, içtiğim her kahvede, izlediğim filmlerde, yağmurda, aklıma geliyor durmadan. Özlemek çığırından çıkıyor. Ruhum acı çekiyor senin acı çektiğini düşününce. Ama artık ağrı yok, artık bitti. Bunu atlattın. Değil mi? Güzel bir habere öyle ihtiyacım var ki. Pes etmeyeceğini biliyorum. Kaybetmeyeceğini de. Dünden çıkmak isteyen kim? İstemiyorum. Ben orda mutluyum. Sana bir söz vermiştim, bir şekilde öyle ya da böyle hep yanındayım. Bunu bil. ( Hem uyuyamıyoum hem de son gün çalışanı olarak önceden ders çalışamıyorum ama söz zor olsa da senin için deniycem :/ :) )
YanıtlaSilUnutmadan;
https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=RKrNdxiBW3Y
Yaşamak. nefes almak. Kendinin ve sevdiğin insanların yaşadıklarını nefes aldıklarını öyle yada böyle gülebildiklerini bilmek seni mutlu etmeli. Yani güzel haber aslında sürekli var. Birinin sana sınavdan yüksek aldın, şunu geçtin bunu yaptın demesine ihtiyacın yok ki senin. Sen aklında başında bir genç kızsın ve ne yapman gerektiğini nasıl mutlu olman gerektiğini biliyorsun bence. Sadece hayat seni kendine bağlıyor ve sen atlıyorsun bazı noktaları. Ruhunun acı çekmesini istemem. hiç istemedim ki bazı şeyler içinde pişmanım zaten (bildiğin için bazı şeyleri). Unutmak zorunda değiliz ki geride bıraktıklarımızı. Sana kim derse ki unut. inanma ona kulak asma. Sana her gün yaşadığını onlar anlatır. Ama doğru sonucu çıkarmalısın. Mutlu olup gülebilmelisin doya doya. Gün gelir birer kahve içerken anlatırım sana bunları tekrar tekrar ama önce kendin istemelisin. Ben iyiyim. Hep iyi oldum zaten o yüzden kendine dikkat et. Benden şimdilik bu kadar. Ne zaman ihtiyacın olursa, ne konuda olursa olsun, ben buralardayım. Dikkatli olman ve hayatında olup bitenleri güzel görüp iyi düşünmen dileklerimle...
YanıtlaSilAnlayamıyorum! Bir şey desem... demiycem tutuyorum kendimi.
YanıtlaSilPeki öyle olsun.
Hoşça kal.