Dear 2016,

Sana geri dönüp tebessüm ile bakıyorum.Zor bi yıldı. Gerçekten zordu. Sadece benim için değil milyonlarca kişi için... Sevdiklerimizi bizden aldı. Görmediğimiz sahnelere tanıklık ettirdi. Kendi hayatım, sevdiklerimin hayatı için korkmanın ne demek olduğunu gösterdin bana. Hayatın tek bir parmak hareketiyle alınabilecek kadar narin olduğunu... İnsanların inandıkları şeyler için neler yapabileceğini... Ayakta kalmayı öğrettin bana. Bacaklarım ne kadar titrese de vücudumdaki her bir kas yığılıp kalmamı istese de ayakta kalmayı, devam etmeyi öğrettin. Sevdiklerime gerçekten sarılmayı öğrettin. Benim için bir sürü ilklere sebep oldun. Yeni büyük bir adım attık geleceğimize doğru. Mutluluğun geleceği düşünürken değil anı yaşarken yakalandığını, gerçekten büyük sandığım o yirmiiki yaşımın aslında sadece bir yirmiikiden ibaret olduğunun farkına vardım. Düştüm, kalktım, geleceği sorguladım. Bazen de sadece geleceği sorgulayabildiğim için şükrettim.Hayatın mükemmel olmadığını, olamayacağını ama bazen çok çok yaklaştığını gördüm. Genel olarak keyifsiz bir yıldı, karanlık zamanlardan geçtik ama hepimiz hayatın devam ettiğini öğrendik. Hepimiz hırpalansak da burdayız ve hepimiz her gecenin eninde sonunda yerini yepyeni bir güne bıraktığını biliyoruz. Hayallerimiz ve umutlarımızla seni geride bırakırken sana yine de teşekkür etmek istiyorum. Bizi öyle ya da böyle bir şekilde güldürdün, sevdiklerimize kavuşturduğun, büyüttüğün ve güçlendirdiğin için...Unutulmayacaksın 2016.