Yatakta kendi kendine düşünürken lafın lafı açması

Bu eylemin ucu bucağı yok arkadaşlar. tam yatağa yatılır uykuya hazırlanırken bir konu gelir akla. hey lanet olası pislik gelme dediyseniz de faydası yoktur. hücreye yerleşen virüs gibi her fikir birer birer ele geçirir beyninizi. her şeyin suçu saçma sapan bir ilk konunun yüzündendir. '' off keşke o cümleyi değil de şunu söyleseydim bak yemin ederim yerin dibine girerdi'' diye başlarsınız genelde ve bu size bir metin yazdırır bu metnin sonunda başka bir sonuca varırsınız aklınıza bambaşka bir konu gelir. saçma sapan bir tartışma konusunu bırakıp birden kuantum fiziğine giriş yapabilirsiniz. derken evrenin genişliği aklınıza gelir ve uzaydaki yerinizi sorgularsınız felsefeye dalarsınız. haydaaa. beyin bi dur. hoop geçen gün gördüğünüz elbise gelir aklınıza kombin yapmaya başlarsınız. saçınızı kestireceksinizdir en iyi kuaförleri kıyaslarsınız şöyle bi ince hesaplamayla. hoop galatasaray'ın real madrid'e yenildiği aklınıza gelir sinir olursunuz yüzde yüz hakem hatası dersiniz adamlar türkleri sevmiyor ki diye ordan siyasete dalarsınız ki bu en korkuncu! tüm bu diyalogların sonunda '' yahu ben bu düşünceye nasıl geldim'' der her şeyi boşverip uyumaya çalışırsınız. uyumaya çalışırken iyice sinirleriniz bozulur, uyumuyorum be öff! diyerek bilgisayarı açar blogda saçmalarsınız.

Seçimler

''Bazen düşünüyorum da neleri geri teptik acaba istemeden? Mesela otobüse binmek yerine yürüyerek gitseydik gitmek istediğimiz yere, her şey farklı olur muydu? Bir sokakta yerleri inceleyerek yürümek yerine, başımız dimdik yürüseydik hayatımızın aşkı döner miydi köşedeki sokaktan? Kestirmeden gitmek yerine, uzun sokakta sallana sallana yürüseydik, her gece "keşke bir kez daha görsem" dediğimiz insanı görür müydük? Hatta birbirimize selam verip, eskiyi yâd edip ince sızılı bir mutluluk yaşar mıydık? Çekindiğimiz için bir şey soramadığımızda, kaç şeyi ittik kendimizden? Cesaret edip "seviyorum ulan" diyemediğimiz için mi sevdiğimiz insanlar hep başkalarının oldu? Hep aynı yolu tercih ettiğimiz için mi bu kadar dümdüz gidiyor hayatımız? Bilmiyoruz ve asla bilemeyeceğiz. Çünkü her zaman iki seçenek vardır önümüzde ve her zaman yalnız birini seçebiliriz aynı dakikalar içinde. Ne yazık ki, bu uzun yolculukta sağ camın yanına oturduğumuzda, sol camdan geçen şeyleri göremeyeceğiz. Başımızı sola çevirsek, sağ taraftakileri kaybedeceğiz. ''